Έρωτας (από την "Αντιγόνη")

Έρωτα ακαταμάχητε, 

εσύ που ξενυχτίζεις

στου κοριτσιού τα μάγουλα,

εσύ που αιχμαλωτίζεις

ως και τον πλούσιον άνθρωπο,

και στις καλύβες μπαίνεις

και θάλασσα διαβαίνεις

και θάλασσα περνάς !

Κι ούτε κανείς αθάνατος

εγλύτωσε από σένα,

ουτ' άνθρωπον εφήμερο

δεν άφησες κανένα,

εσύ που' σαι το λούλουδο

ζωής τυραγνισμένης,

εσύ που ξετρελλαίνεις

εκείνον που κρατάς !

Εσύ και δίκιον άνθρωπο

σπρώχνεις στην αδικία,

εσύ και τώρα εσήκωσες

τέτοια φιλονεικία.

Κι ο πόθος κόρης όμορφης

που βασιλεύει ακόμη,

παρά οι μεγάλοι νόμοι

που εδώσαν οι θεοί.

Απόσπασμα από την "Αντιγόνη" του Σοφοκλέους, μετάφραση Κ. Μάνου.