- μια λέξη, ένα φύλλο, μια εικόνα, ένα πρόσωπο -μονάχα ένα βαρύ κενό
το άγγιζε με τα χέρια του,
τόσο που μια στιγμή σταμάτησε
να μεταθέσει το βάρος του
σε μια στάση ανετότερη ανάμεσα στα μπράτσα του.
Κ' είτανε μια αυστηρή πραότητα στ' ανοιξιάτικο βράδι,,
μπορείς να πεις μια τρυφερότητα,
σαν το χαμόγελο ενός αξύριστου πολεμιστή
που κοιμίζει ένα βρέφος -
ένα βρέφος που τόβρε σ' ένα εγκαταλειμμένο σπίτι
μπαίνοντας σε μια ξένη, λεηλατημένη πολιτεία.
Γιάννης Ρίτσος, Αθήνα, Μάης 1960 - "Ασκήσεις"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου