~ Τρυφερότητα ~

 Μπήκε από την πόρτα. Δε διέκρινε τίποτα.
Η λάμπα ήταν σβηστή. Στο φέγγος των άστρων,
πούμπαινε απ' την απέναντι τζαμόπορτα,
ξεχώρισε λίγο-λίγο τη ράχη της καρέκλας,
τα κάγκελα του κρεββατιού και τα παπούτσια της γυναίκας
αφημένα μπροστά στο κρεββάτι.

Έβγαλε κι αυτός τα παπούτσια του αθόρυβα,
τ' ακούμπησε πλάϊ στα παπούτσια της γυναίκας
και βγήκε πάλι μες στη νύχτα ξυπόλητος.
Τόνα της χέρι, κρεμασμένο πλάϊ, έξω απ' το σεντόνι,
έφεγγε διαθλασμένο σαν μέσα σε νερό.

Γιάννης Ρίτσος - "Ασκήσεις"